Talk:Gastald

The following transcript was formerly at http://manzotti.lira.dist.unige.it/Homines/Fonti/f_615a.htm (I got it from a Google cache, Wetman 05:57, 28 February 2006 (UTC)): "Giudicato di Arioaldo (615)

In piena dominazione longobarda l'Italia era divisa in circoscrizioni i cui confini erano definiti in particolari giudicati fra i vari gastaldi. Fra la circoscrizione di Parma e quella di Piacenza esistono numerosi giudicati che coprono tutto l'arco della dominazione longobarda. Tutti però riprendono la medesima struttura di quello riportato qui a fianco fra il gastaldo Daghiberto e il gastaldo Immo. Giudice di questa vertenza è il re Adoloado.

"Flavius Perctarit vir escellentissimus rex. Curti nostre Placentina, hubi preesse invenitur Daghibertus gastaldius noster, et curti nostra Parmisiane, hubi Immo gastaldus noster invenitur et de silvas ed de montes vel fines loca que vocitantur ponte ui est in rigo Onglena, deinde in Petra Batiana percorrente, in termine quod dicitur Petra Furmia, et in fonte Limosa, in campo Crispicellio et inde in monte Specla. Illa parte Cene hubi termine stat, deinde in monte Claudio et Petra Mugulana quod est super fluvio Taro, et illa parte Taro per rigo Gautera, dicebat Daghiberto gastaldus noster quod ad civitatem Placentina et curte nostra pertinerent ipsa loca. Ad hec respondebat Immo gastaldus noster quod a Parmense civitate et curte nostra pertenerent ipsas loca, et exit fines ipsa de castro Nebbla. Et dum multas inter infrascriptas civitates erant intentiones et scandalo fiebant et pignerationes, previdimus missos nostros, idest Authechis spatarium et Ausone notario nostro, aput ipso loco dirigere, ut cognoscerent rei veritate; et detulit nobis: pars Placentina ostendebat iudicatum bone memorie Araldi regis, hubi legebatur quod pro ipsius tempore causa finita fuisset, et in ipsum iudicatum est loca superius nominata qualiter termina essent inter fines de Placentia et Parmense; et cognoverunt omnia rei veritate, qualiter ipse iudicatus mdesignabant. Nos viro volueramus, si aliter cognovissent, ut per pugna aut per sacramentum fines ipsa in tempore dominationis nostras civitates determinaretur; set postquam iudicatus precessori nostro Arialdo regi sic contenevatur et per porcarios et per seniores homines, si cognovimus tractantes, una cum iudicibus nostris, utilem nobis visum fuit ut per sacramentum pars Placentina ipsum iudicatum firmaret quod nulla fraus facta fuisset in ipsum iudicatum. Et ipsi fines epr ipsa termina et signa defensas sint ad Placentia; nisi per paucos dies quod Godeberto ipsorum in intentione fecerat ipsas fines. Et nos cum iudicibus nostris decrevimus ut iudicata et precepta precessoribus nostris regibus a nobis servari inconvulsa debentur. Quod et iustum est sic ita custoditur parte et nostrum iudicium incontaminata manent. Tamen pro ampotandam intentionem ipse sacramentus datus est parte Placentina in presentia iudicibus nostris, idest Vulfreni maioloni, Ursoni, Taghipert et stratoribus, Albino refendario, Ulfstas, Authegis spatariis et Teodoro notarius, et iuraverunt Nichis scaruni, Sigiulf sculdais, Autefrit, banesagius, Alfrit scildeporrus, Stephanus baneagius, Alfrit scario, Adrianus actor, Manio, Fusculo et Locthari exercitalis et presbiter Immo. Tachibert cessit sacramentum et iuraverunt, ut supra diximus, in eo capitulo ut supra legitur. Et iudicatus Arioldus regi contenevat. Et hoc decrevemus, ut si liver homo inter ipsas fines possessione aut de iura parentum aut de concessione regum habere videtur, excepto de tempore illo quando Godebert invasione fecit, liceat eum habere videtur, excepto de tempore illo quando Godebert invasione fecit, liceat eum habere. Ipsam fines inter Placentiam et Parma, sicut superius signa designantur et iudicatus contenit. Et ipsi per sacramentum deliberaverunt nostris et futuris temporibus sic debeant permanere

"Ex dicto domini regi et ex dictato Teodoraci referendarii scripsi ego.

"Dato Ticino palatio, sub die decimo kalendas novembris, anni felicissimi regni nostri tercio, per indictione secunda, feliciter."